
استارشیپ جدید ایلان ماسک
استارشیپ در آستانه جهشی تازه؛ بلندپروازی اسپیسایکس برای فتح فضا
در تازهترین گام از مسیر جاهطلبانهی شرکت اسپیسایکس، توسعهی نسل جدید فضاپیمای استارشیپ وارد مرحلهای کلیدی شده است؛ فازی که میتواند راه را برای مأموریتهای بینسیارهای هموار کند. استارشیپ متشکل از دو بخش اصلی—بوستر «سوپر هوی» و بخش فوقانی با همین نام—طراحی شده تا بهطور کامل قابل بازیابی باشد. این فضاپیما توانایی حمل بیش از ۱۰۰ سرنشین به مدار زمین و فراتر از آن را دارد. نسخههای جدید، موسوم به Block 2، با موتورهای رپتور نسل سوم، افزایش ظرفیت سوخت، سازهی تقویتشده و بهروزرسانی سامانههای ناوبری، قدمی مهم در ارتقای فناوریهای پرتاب به حساب میآیند.
مسیر پرپیچوخم آزمایشها؛ یادگیری از دل شکست
سال ۲۰۲۵ برای استارشیپ، سالی پر از آزمایش و تجربه بود؛ با نتایجی که گاه امیدوارکننده و گاه مأیوسکننده به نظر میرسیدند. در پرتاب هفتم، ترکیب کشتی ۳۳ و بوستر ۱۴ به علت نشت سوخت ناکام ماند. پرتاب هشتم در ماه مارس، اگرچه بازیابی موفق بوستر را به همراه داشت، اما بخش فوقانی پس از حدود ۹ دقیقه از کنترل خارج و منهدم شد. حتی آزمایش ایستای کشتی ۳۶ در ماه ژوئن، به انفجار کامل روی سکوی پرتاب ختم شد. با اینحال، فلسفهی «شکست سریع، یادگیری سریع» که به DNA اسپیسایکس گره خورده، همچنان بر روند توسعه سایه افکنده است. گرچه این رویکرد، در تعامل با نهادهایی نظیر ناسا ممکن است با حساسیتهایی همراه شود.
سرمایهگذاری سنگین در استاربیس؛ چشمانداز تولید انبوه
اسپیسایکس همزمان با ادامهی آزمایشهای فنی، پروژهای عظیم در تگزاس کلید زده است: ساخت مجموعهای به نام Gigabay در سایت معروف استاربیس. این مجموعه که قرار است با بودجهای حدود ۲۵۰ میلیون دلار و وسعت ۷۰ هزار مترمربع راهاندازی شود، هدف خود را تولید، مونتاژ و بازسازی منظم فضاپیماهای استارشیپ تعیین کرده است. به گفتهی منابع داخلی، برنامهریزی برای تولید هزار فروند استارشیپ در سال، گواهی است بر جاهطلبی بیسابقهی این پروژه. در کنار این، ساخت تأسیسات تولید نیتروژن و اکسیژن مایع نیز برای تأمین سوخت پرتابها آغاز شده است.
محیطزیست در معرض خطر؟ فشارها بر اسپیسایکس بیشتر میشود با افزایش پرتابها، نگرانیها درباره تأثیرات زیستمحیطی این پروژه نیز بالا گرفته است. گزارشهایی از رسیدن قطعات و بقایای راکتها به سواحل خلیج مکزیک منتشر شده که واکنش تند برخی مقامات مکزیکی را در پی داشته است. احتمال شکایت رسمی از سوی دولت مکزیک نیز در دست بررسی است. افزون بر این، نهادهای محیطزیستی نسبت به آسیبهای احتمالی به زیستبوم شنزارها و مناطق حفاظتشده هشدار دادهاند. در پاسخ، اسپیسایکس اعلام کرده در حال تدوین و اجرای طرحهای جبرانی برای کاهش اثرات زیستمحیطی است.
نگاه به آینده؛ آیا مریخ دور از دسترس است؟ با وجود این چالشها، سازمان هوانوردی فدرال آمریکا (FAA) مجوز پرتابهای جدید را صادر کرده و بر اساس آن، مأموریت دهم استارشیپ ممکن است در تاریخ ۴ آگوست ۲۰۲۵ انجام شود. ایلان ماسک، همچنان با اصرار بر رؤیای دیرینهاش—یعنی فرستادن انسان به مریخ—بر این باور است که این هدف میتواند تا پیش از پایان دهه جاری تحقق یابد. او پیشتر از برنامهی ۲۵ پرتاب سالانه سخن گفته بود؛ عددی که اگر محقق شود، میتواند استارشیپ را بهعنوان یک سکوی پرتاب تجاری منحصربهفرد در تاریخ فضانوردی ثبت کند.
جمعبندی: رؤیایی که حالا واقعیتر از همیشه به نظر میرسد اگرچه استارشیپ در سال جاری شکستهایی را تجربه کرده، اما آنچه بیش از همه مشهود است، عزم و شتاب اسپیسایکس برای پیشروی در مسیر سفرهای فضایی است. از توسعهی زیرساخت گرفته تا جذب مجوزها و برنامهریزی برای تولید انبوه، همهچیز حکایت از این دارد که استارشیپ نهتنها پروژهای آزمایشی، بلکه پلتفرمی جدی برای آیندهی اکتشافات بینسیارهای است.
نظرات
هیچ نظری ثبت نشده است