مبانی راهاندازی FTTH؛ از مسیر فیزیکی تا تجربه کاربر
به اشتراک گذاری :
مبانی راهاندازی FTTH؛ از مسیر فیزیکی تا تجربه کاربر
FTTH وقتی ارزش واقعی خود را نشان میدهد که فیبر بدون مصالحههای اجرایی تا داخل واحد برسد. در عمل، تفاوت بین یک شبکه پایدار و شبکهای که مدام با افت توان و اعزام نیرو درگیر است، معمولاً در جزئیات نصب و کنترل کیفیت پنهان میشود؛ نه در نام برند تجهیزات.
داکت و مسیر عبور کابل؛ گلوگاه پنهانِ قبل از هر تجهیز
داکت، حریم پروژه است: اگر مسیرهای زیرزمینی ظرفیت آزاد نداشته باشند یا در نقاطی نشست و شکستگی ایجاد شده باشد، کابلکشی به کندترین و پرهزینهترین بخش تبدیل میشود. همینجا است که پروژه از یک «طرح شبکه» به یک «مسئله عمرانی» تغییر ماهیت میدهد؛ هماهنگیهای شهری، معارضها، مسیرهای مشترک با سایر کابلها و محدودیت شعاع خمش، روی زمان تحویل و نرخ خرابی آینده اثر مستقیم میگذارند.
از داکت تا داخل ساختمان؛ سه لایه کابلکشی و یک نقطه حساس
مسیر FTTH معمولاً از کابلهای اصلی (Feeder) تا نقاط توزیع، سپس کابلهای توزیعی (Distribution) تا ساختمان و در نهایت دراپکابل تا داخل واحد شکل میگیرد. هرچه به مشترک نزدیکتر میشویم، مسیر واقعی بیشتر از نقشهها تعیینکننده میشود؛ پیچهای تند، عبور از رایزرهای شلوغ، دسترسی محدود به طبقات و تصمیمهای لحظهای نصب، همان نقاطی هستند که اگر استاندارد اجرا رعایت نشود، بعدها به افت و قطعیهای دورهای تبدیل میشوند.
اسپلیتر؛ تصمیم اقتصادی که بودجه افت را میسازد
اسپلیتر در شبکه PON نقش تقسیم سیگنال را دارد و انتخاب نسبت تقسیم، هم تعداد مشترکان قابل پوشش را تعیین میکند و هم «حاشیه ایمنی» را کم یا زیاد میکند. وقتی نسبت تقسیم بالا میرود، کیفیت اسپلایس، تمیزی کانکتورها و مدیریت افت مسیر حساستر میشود؛ در این شرایط یک اتصال ضعیف یا کانکتور آلوده میتواند توان دریافتی را به لبه تحمل ONT نزدیک کند و سرویس را به شکل نوسانی و سختعیبیاب نشان دهد.
OLT؛ محل کنترل سرویس، نه محل رفع ضعفهای نصب
OLT در مرکز یا سایت تجمیع، احراز هویت، پروفایل سرویس و سیاستهای پهنایباند را اعمال میکند و از دید شبکه، نقطه کنترل است. اما بسیاری از مشکلاتی که در گزارش کاربر «کندی فیبر» نام میگیرد، با تغییر پروفایل حل نمیشود؛ چون ریشه در افت فیزیکی مسیر، اتصالات ضعیف، یا تداخل تجربه کاربر در سمت داخل خانه دارد.
ONT؛ مرز شبکه اپراتور با واقعیت خانه
ONT آخرین تجهیز فعال در سمت مشترک است و محل نصب آن روی تجربه کاربر اثر جدی دارد. نزدیکبودن به پریز برق پایدار، فاصله مناسب از منابع نویز، دسترسی مناسب برای کابلکشی داخلی و همچنین موقعیت مناسب برای پوشش وایفای، تعیین میکند کاربر خروجی «فیبر» را خوب ببیند یا مشکلات شبکه خانگی را به سرویس نسبت دهد.
گلوگاههای رایج نصب؛ «آخرین متر» پرهزینهترین متر
در ساختمانهای قدیمی، نبود رایزر استاندارد و مسیر عبور تمیز باعث میشود نصب از حالت صنعتی خارج شود و به راهحلهای پرریسک نزدیک گردد. هماهنگی با مدیریت ساختمان، محدودیت نصب باکسها، عبور از فضاهای مشترک، و نبود مسیر تا داخل واحد، معمولاً زمانبندی پروژه را میشکند و هزینه نگهداری آینده را بالا میبرد؛ چون همان نقاط، بیشترین دستخوردگی و بیشترین احتمال آسیب را دارند.
کنترل کیفیت و تحویل؛ تفاوت بین «لینک بالا آمد» و «سرویس پایدار شد»
تحویل حرفهای FTTH با روشنشدن لینک تمام نمیشود. ثبت توان نوری در نقاط کلیدی، بررسی افت مسیر، اطمینان از تمیزی کانکتورها، کیفیت اسپلایس و مستندسازی مسیر، باعث میشود شبکه در ماههای بعد وارد چرخه خرابیهای پراکنده نشود. در شبکههای پسیو، کوچکترین خطاها به شکل مشکلات intermittent ظاهر میشوند؛ همان نوع مشکلی که هم برای کاربر آزاردهنده است و هم برای تیم نگهداری پرهزینه.
برای بالا بردن دانش خود در مورد اینترنت به وبسایت ما سر بزنید
نظرات
هیچ نظری ثبت نشده است