AsiaTech logo
نحوه انتقال داده در سرویس ADSL؛ از زیرساخت تا خانه شما

نحوه انتقال داده در سرویس ADSL؛ از زیرساخت تا خانه شما

نوشته شده توسط | ۱ آذر ۱۴۰۴ | ۰۸:۵۹
Telegram IconX IconWhatsApp IconLinkedIn Icon

نحوه انتقال داده در سرویس ADSL؛ از زیرساخت تا خانه شما

وقتی در خانه روی لپ‌تاپ یا موبایل خود یک ویدئو را در یوتیوب، آپارات یا اینستاگرام تماشا می‌کنید، معمولاً فقط به سرعت و کیفیت تصویر فکر می‌کنید؛ اما پشت همین چند ثانیه پخش ویدئو، یک زنجیره طولانی و دقیق از تجهیزات و زیرساخت‌های مخابراتی در حال کار است تا داده از دیتاسنترهای دوردست، از طریق شبکه‌های فیبرنوری و مسی، به مودم ADSL روی میز کار شما برسد.

درک این مسیر، تنها یک کنجکاوی فنی نیست؛ بلکه به شما کمک می‌کند بفهمید چرا گاهی اینترنت کند می‌شود، چرا کیفیت خط مهم است، و سرویس‌دهنده‌ای مثل آسیاتکین دقیقاً در کدام بخش‌ها می‌تواند تجربه شما را بهتر کند.

در این مقاله، مسیر داده در اینترنت پرسرعت ADSL را از زیرساخت هسته شبکه تا پریز تلفن خانه و مودم شما، به‌صورت فنی اما قابل‌فهم بررسی می‌کنیم و با نام تجهیزات و اجزای اصلی این زنجیره آشنا می‌شویم.


اینترنت ADSL از نگاه فنی؛ داده از کجا می‌آید و به کجا می‌رود؟

ADSL (Asymmetric Digital Subscriber Line) یک فناوری دسترسی است که روی همان زوج سیم مسی قدیمی تلفن ثابت سوار می‌شود، اما علاوه‌بر صوت، داده را هم با استفاده از فرکانس‌های بالاتر منتقل می‌کند. نکته مهم اینجاست که ADSL فقط «آخرین حلقه» زنجیره است؛ قبل از آن، داده مسیری طولانی در شبکه‌های فیبرنوری و روترهای پرظرفیت طی می‌کند.

اگر مسیر را ساده کنیم، زنجیره تقریباً این‌گونه است:

  • سرور اینترنتی (مثلاً وب‌سایت یا پلتفرم ویدئویی)
  • شبکه هسته‌ای و بین‌الملل (فیبرنوری، روترهای هسته، لینک‌های انتقال)
  • شبکه داخلی ISP (روترهای لبه، BRAS/BNG، سوئیچ‌های تجمیع)
  • مرکز مخابرات و تجهیزات دسترسی (DSLAM، MDF، کابل‌های مسی)
  • شبکه دسترسی محلی (کافو، کابل‌های توزیع، جعبه انشعاب، سیم داخل ساختمان)
  • تجهیزات داخل خانه (پریز تلفن، اسپلیتر، مودم/روتر ADSL، شبکه بی‌سیم خانگی)

هر بار که شما روی «پخش» یک فیلم یا «ارسال» یک فایل کلیک می‌کنید، داده دقیقاً همین مسیر را در کسری از ثانیه طی می‌کند.


زیرساخت هسته‌ای: از دیتاسنتر تا دروازه ورود به شبکه ADSL

قبل از اینکه داده به خطوط ADSL برسد، باید از شبکه‌های بزرگ‌تر عبور کند. در این بخش، چند تجهیز کلیدی در سمت اپراتورها و ISPها را مرور می‌کنیم.

روترهای هسته (Core Router) و روترهای لبه (Edge Router)

در هسته شبکه، روترهایی با ظرفیت بسیار بالا حضور دارند که به آن‌ها Core Router گفته می‌شود. این تجهیزات:

  • ستون فقرات شبکه را تشکیل می‌دهند.
  • ده‌ها یا صدها گیگابیت ترافیک را در هر ثانیه جابه‌جا می‌کنند.
  • پروتکل‌های مسیریابی‌ای مانند OSPF، IS-IS و BGP را اجرا می‌کنند.

در مرز بین شبکه ISP و اینترنت جهانی، Edge Router قرار دارد که ترافیک را به سایر اپراتورها، لینک‌های بین‌الملل و نقاط تبادل اینترنت (IXP) متصل می‌کند.

شبکه انتقال: MPLS و فیبرنوری

بین شهرها و مراکز مختلف، داده معمولاً از طریق ترکیبی از فناوری‌های زیر منتقل می‌شود:

  • فیبرنوری با سیستم‌های DWDM (تقسیم طول موج متراکم) برای افزایش ظرفیت
  • شبکه MPLS برای مسیریابی هوشمند ترافیک و جدا کردن سرویس‌ها

در این لایه، هنوز خبری از ADSL نیست؛ همه چیز بر مبنای IP Packet و بر بستر لینک‌های پرظرفیت نوری انجام می‌شود.

BRAS/BNG؛ جایی که کاربران ADSL «شناسایی» می‌شوند

نقطه کلیدی برای کاربران ADSL، دستگاهی به نام BRAS (Broadband Remote Access Server) یا نسخه جدیدتر آن BNG (Broadband Network Gateway) است. این تجهیز در شبکه ISP وظایف زیر را برعهده دارد:

  • پایان دادن به سشن‌های PPPoE/PPPoA کاربران
  • احراز هویت با سرورهای AAA/RADIUS بر اساس نام کاربری و رمز عبور
  • اختصاص آدرس IP و اعمال Policyهای سرعت، حجم، QoS و…
  • ایفای نقش دروازه (Gateway) برای ترافیک اینترنت کاربران پرسرعت

به زبان ساده، وقتی مودم ADSL شما گزینه «Connected» را نشان می‌دهد، یعنی تونل PPP شما با BRAS برقرار شده است.


مرکز مخابرات؛ DSLAM و MDF چگونه داده را روی زوج سیم مسی می‌فرستند؟

بعد از شبکه هسته‌ای ISP، نوبت به مرکز مخابراتی می‌رسد که خط تلفن شما به آن متصل است. در اینجا دو بخش بسیار مهم داریم: MDF و DSLAM.

MDF (Main Distribution Frame): نقطه اتصال کابل‌های شهری

MDF یک رک یا فریم بزرگ است که:

  • تمام کابل‌های مسی مشترکین از سطح شهر در آن خاتمه پیدا می‌کند.
  • ارتباط بین این کابل‌ها و تجهیزات مختلف (مثل DSLAM و سوئیچ صوت) از طریق Jumper Wire برقرار می‌شود.

هر زوج سیم مسی شما روی MDF به دو چیز متصل می‌شود:

  1. سوئیچ صوت برای سرویس تلفن ثابت
  2. پورت مشخصی روی DSLAM برای سرویس اینترنت ADSL

DSLAM (Digital Subscriber Line Access Multiplexer): قلب سرویس ADSL

DSLAM دستگاهی است که:

  • صدها تا هزاران خط ADSL را روی کارت‌های Line Card خود تجمیع می‌کند.
  • سیگنال‌های ADSL را از شکل آنالوگ روی زوج سیم به فریم‌های Ethernet یا ATM تبدیل می‌کند.
  • از طریق uplinkهای گیگابیتی روی فیبرنوری به سوئیچ‌های تجمیع و از آنجا به BRAS متصل می‌شود.

از منظر فنی، DSLAM:

  • پروفایل‌های خط (Line Profile) را تنظیم می‌کند؛ مثلاً حداکثر سرعت Downstream / Upstream، حاشیه نویز (SNR Margin) و نوع استاندارد (ADSL، ADSL2، ADSL2+).
  • با تکنیک DMT (Discrete MultiTone)، کانال را به صدها زیرحامل فرکانسی تقسیم می‌کند تا بیشترین بهره را از کیفیت خط مسی شما ببرد.

مثال واقعی

فرض کنید دانشجویی در یک آپارتمان قدیمی، کلاس آنلاین دارد اما مرتب صدا قطع و وصل می‌شود. در بسیاری از موارد، مشکل از همین بخش است:

  • کیفیت زوج سیم مسی از MDF تا ساختمان
  • طول زیاد کابل (فاصله زیاد از مرکز مخابرات)
  • نویز و اتصالات ضعیف در مسیر

بهینه‌سازی این بخش‌ها و استفاده از پروفایل مناسب روی DSLAM، می‌تواند تفاوت محسوسی در کیفیت کلاس آنلاین او ایجاد کند.


از کافو تا پریز تلفن؛ شبکه مسی شهری و داخلی ساختمان

بعد از MDF، مسیر وارد شبکه مسی محلی می‌شود که از مرکز مخابرات تا خانه شما را پوشش می‌دهد.

تجهیزات و اجزای این بخش

  • کابل‌های Feeder (اصلی): کابل‌های چند ده یا چند صد زوج که از مرکز مخابرات تا کافو (کابینت خیابانی) کشیده می‌شوند.
  • کافو (Street Cabinet / PCP): جعبه فلزی در خیابان که کابل اصلی را به کابل‌های فرعی تقسیم می‌کند.
  • کابل‌های Distribution (توزیعی): کابل‌هایی که از کافو تا نزدیک ساختمان‌ها می‌روند.
  • DP (Distribution Point / جعبه انشعاب): جعبه کوچک‌تر روی دیوار کوچه، داخل حیاط یا زیرزمین که انشعاب هر واحد از آن گرفته می‌شود.
  • Drop Wire: کابل نهایی که از DP به داخل واحد و پریز تلفن شما می‌رسد.

در تمام این مسیر، داده و صوت روی یک زوج سیم مسی ساده منتقل می‌شوند و فقط فرکانس‌ها از هم جدا هستند.

چرا این بخش مهم است؟

کیفیت همین کابل‌های ظاهراً ساده می‌تواند مستقیم روی تجربه شما اثر بگذارد:

  • اتصالات زنگ‌زده در DP یا کافو → افزایش نویز و کاهش سرعت سینک ADSL
  • کابل قدیمی و پوسیده داخل ساختمان → قطع و وصل شدن سشن PPPoE
  • طول زیاد کابل → کاهش سرعت قابل‌دستیابی، حتی اگر سرویس شما سرعت بالاتری را پشتیبانی کند

داخل خانه: اسپلیتر، مودم ADSL و شبکه بی‌سیم خانگی

وقتی زوج سیم مسی وارد خانه می‌شود، هنوز صوت و دیتا روی یک خط هستند. از اینجا به بعد، نقش تجهیزات داخل خانه شروع می‌شود.

اسپلیتر (Splitter / Microfilter)

Splitter دستگاه کوچکی است که معمولاً سه پورت دارد:

  • Line → اتصال به پریز تلفن
  • Phone → اتصال به تلفن ثابت
  • Modem / ADSL → اتصال به مودم

این قطعه باند صوتی (۰–۴ کیلوهرتز) را از باند داده ADSL (تا حدود ۱٫۱ یا ۲٫۲ مگاهرتز) جدا می‌کند تا:

  • هنگام استفاده از تلفن، نویز «خش‌خش» روی صدا نیفتد.
  • تغییرات امپدانس ناشی از گوشی تلفن، روی کیفیت سیگنال داده اثر نگذارد.

در بسیاری از موارد، مشکل کندی یا قطع و وصل اینترنت، با تعویض یک اسپلیتر معیوب حل می‌شود.

مودم/روتر ADSL (CPE)

مودم/روتر ADSL در واقع چند نقش را هم‌زمان ایفا می‌کند:

  • DSL Modem (PHY + AFE): تبدیل سیگنال آنالوگ ADSL به بیت و پیاده‌سازی استانداردهای G.992.x با تکنیک DMT.
  • PPPoE Client: برقراری سشن PPP با BRAS و دریافت IP.
  • Router + NAT: مسیریابی ترافیک بین شبکه داخلی (LAN/Wi-Fi) و اینترنت، ترجمه IPهای خصوصی به یک IP عمومی.
  • Ethernet Switch: پورت‌های LAN برای اتصال PC، تلویزیون هوشمند، کنسول بازی و…
  • Wi-Fi Access Point: ارائه اینترنت بی‌سیم خانگی برای موبایل‌ها و لپ‌تاپ‌ها.

مثال کاربردی

یک کارمند دورکار را تصور کنید که پشت میز با لپ‌تاپ، روی Wi-Fi به مودم متصل است و روی یک سرویس ویدئوکنفرانس خارجی جلسه دارد. کوچک‌ترین مشکل در این بخش‌ها می‌تواند جلسه را مختل کند:

  • تنظیم نادرست کانال Wi-Fi → تداخل با شبکه همسایه و افت کیفیت
  • فریم‌ویر قدیمی مودم → قطعی‌های نامنظم PPPoE
  • قرار گرفتن مودم در گوشه‌ای بسته و دور از مرکز خانه → آنتن‌دهی ضعیف در اتاق کار

به همین دلیل است که در کنار زیرساخت سمت شبکه، کیفیت مودم و نصب درست آن هم اهمیت زیادی دارد.


چگونه سرویس ADSL آسیاتکین این زنجیره را بهینه می‌کند؟

در سرویس‌های ADSL، تفاوت بین یک تجربه خوب و یک تجربه آزاردهنده، فقط روی «عدد سرعت روی کاغذ» نیست؛ بلکه در مدیریت همین زنجیره‌ی انتقال داده از زیرساخت تا مودم شماست. در سرویس سرویس ADSL آسیاتکین تمرکز روی چند محور اصلی است:

تنظیم پروفایل‌های خط روی DSLAM

  • انتخاب هوشمندانه پروفایل برای هر خط بر اساس کیفیت واقعی زوج سیم مسی
  • استفاده از SNR Margin مناسب برای کاهش قطعی و گرفتن حداکثر سرعت پایدار، نه صرفاً سرعت لحظه‌ای
  • مانیتورینگ دائمی خط برای شناسایی نویز و خطاهای مکرر

بهینه‌سازی مسیر تا BRAS و شبکه هسته‌ای

  • طراحی درست VLANها و مسیرهای PPPoE از DSLAM تا BRAS
  • استفاده از سوئیچ‌های تجمیع حرفه‌ای و لینک‌های فیبرنوری پرظرفیت
  • اتصال به روترهای هسته و لبه با ظرفیت کافی برای جلوگیری از ازدحام (Congestion)

پشتیبانی فنی و راهنمایی در داخل خانه

  • مشاوره در انتخاب مودم/روتر ADSL مناسب
  • راهنمایی برای نصب صحیح اسپلیتر، چیدمان مودم و تنظیمات وای‌فای
  • بررسی هم‌زمان عوامل داخل خانه (کابل‌کشی داخلی، سه‌راهی‌های تلفن، تعداد گوشی‌ها) و عوامل شبکه‌ای (پروفایل DSLAM، کیفیت مسیر تا BRAS)

نتیجه این رویکرد، برای کاربران خانگی، دانشجویان و کارمندان دورکار این است که:

  • در کلاس‌های آنلاین، تصویر و صدا پایدارتر است.
  • هنگام تماشای سریال یا فیلم، با بافرهای مکرر روبه‌رو نمی‌شوند.
  • در طول روز، کمتر با قطع و وصل شدن مودم و نیاز به ریست کردن مواجه می‌شوند.

جمع‌بندی؛ از بیت تا خانه شما

مسیر داده در سرویس ADSL، صرفاً «یک خط تلفن و یک مودم» نیست. از دیتاسنترهای دور، روی روترهای هسته و لبه، از طریق شبکه‌های MPLS و فیبرنوری، وارد BRAS می‌شود، از آنجا روی لینک‌های فیبر تا DSLAM در مرکز مخابرات می‌آید، از MDF به زوج سیم مسی شما متصل می‌شود، کابل‌های شهری و ساختمانی را طی می‌کند، از اسپلیتر می‌گذرد و در نهایت در مودم/روتر ADSL به شکل یک اتصال اینترنت پرسرعت برای شما ظاهر می‌شود.

هر حلقه‌ای از این زنجیره اگر به‌درستی طراحی و نگهداری نشود، خودش را در تجربه روزمره شما نشان می‌دهد؛ با کندی، قطعی، بافر و تأخیر. انتخاب یک سرویس‌دهنده‌ای که این مسیر را از زیرساخت هسته‌ای تا مودم شما به‌صورت یکپارچه مدیریت و مانیتور کند، مهم‌ترین قدم برای داشتن یک اینترنت خانگی پایدار است.

برای فعال‌سازی اینترنت پرسرعت ADSL آسیاتکین و دریافت مشاوره رایگان، همین حالا با ما تماس بگیرید.

نظرات

هیچ نظری ثبت نشده است