AsiaTech logo

نکات عملی برای بهتر شدن اینترنت در ایران

نوشته شده توسطحسین سلمانی | ۲۹ آذر ۱۴۰۴ | ۰۸:۵۱
Telegram IconX IconWhatsApp IconLinkedIn Icon
نکات عملی برای بهتر شدن اینترنت در ایران

نکات عملی برای بهتر شدن اینترنت در ایران؛ از کاهش لگ تا پایدارسازی اتصال

اینترنت در ایران در بسیاری از مناطق با محدودیت‌هایی مثل سرعت پایین‌تر، نوسان زیاد، تأخیر بالا در ارتباط با سرویس‌های خارجی و افت کیفیت در ساعات شلوغی روبه‌رو است. به همین دلیل «بهتر شدن اینترنت» در شرایط ایران معمولاً به معنی افزایش پایداری، کاهش قطعی‌های کوتاه، کم‌کردن جهش‌های پینگ و جلوگیری از افت شدید کیفیت هنگام دانلود یا آپلود هم‌زمان است؛ نه رسیدن به استانداردهای کشورهایی که زیرساخت‌های فیبر و ظرفیت بین‌الملل بسیار بالاتری دارند.


واقعیت اتصال در ایران: مشکل اصلی همیشه سرعت نیست

کاربران ایرانی اغلب تجربه می‌کنند که اینترنت در تست سرعت «قابل‌قبول» به نظر می‌رسد، اما در عمل هنگام بازی آنلاین، تماس‌های تصویری یا حتی باز شدن سایت‌های خارجی، تأخیر و مکث‌های ناگهانی رخ می‌دهد. این تفاوت معمولاً از «ازدحام»، «بازارسال بسته‌ها (Packet Loss)»، «مسیرهای طولانی‌تر تا خارج کشور» و به‌ویژه از پدیده‌ای به نام «تورم بافر (Bufferbloat)» می‌آید؛ یعنی وقتی یک آپلود یا دانلود سنگین شروع می‌شود، صف‌های طولانی در مودم/روتر ساخته می‌شود و پینگ همهٔ دستگاه‌ها بالا می‌پرد.


مهم‌ترین اصلاح خانگی: گلوگاه وای‌فای را حذف کنید

در بسیاری از خانه‌ها، مشکل اصلی خود اینترنت نیست؛ وای‌فای است. اگر دستگاه‌های حساس مثل کامپیوتر، کنسول بازی یا تلویزیون هوشمند را با کابل شبکه (اترنت) وصل کنید، معمولاً هم پایداری بهتر می‌شود و هم لگ‌های تصادفی کمتر. اگر کابل‌کشی ممکن نیست، جای‌گذاری روتر نقش تعیین‌کننده دارد: روتر باید در نقطه‌ای نسبتاً مرکزی و بالاتر قرار بگیرد، پشت تلویزیون یا داخل کمد نباشد و نزدیک سطوح فلزی یا دیوارهای ضخیم قرار نگیرد تا تداخل و تضعیف سیگنال کمتر شود.


تنظیم‌های حیاتی برای آپارتمان‌ها: تداخل ۲٫۴ گیگاهرتز را کنترل کنید

در ساختمان‌های پرتراکم، شبکه‌های متعدد وای‌فای روی هم می‌افتند و باعث افت سرعت و افزایش بازفرستادن داده می‌شوند. در باند ۲٫۴ گیگاهرتز، انتخاب کانال درست اهمیت زیادی دارد؛ معمولاً کانال‌های ۱ یا ۶ یا ۱۱ گزینه‌های استاندارد و کم‌تداخل‌تر هستند. همچنین اگر روتر اجازه می‌دهد، پهنای کانال ۲٫۴ گیگاهرتز را روی ۲۰ مگاهرتز قرار دهید تا در محیط شلوغ، اتصال پایدارتر شود و نوسان کمتر گردد. در فاصله‌های نزدیک‌تر، اگر دستگاه‌ها پشتیبانی می‌کنند، استفاده از باند ۵ گیگاهرتز معمولاً کیفیت بهتری می‌دهد؛ چون تداخل کمتری دارد، هرچند برد آن کمتر است.


راه‌حل ضد لگ در اینترنت‌های کند: مهار تورم بافر با SQM

یکی از کاربردی‌ترین راه‌حل‌ها برای خانه‌هایی که سرعت محدود دارند این است که روتر را طوری تنظیم کنید که هنگام آپلود/دانلود سنگین، پینگ «منفجر» نشود. این کار با قابلیتی به نام مدیریت صف هوشمند یا SQM انجام می‌شود (روی برخی روترها یا با سیستم‌هایی مثل OpenWrt). SQM با الگوریتم‌هایی مثل CAKE یا FQ-CoDel اجازه نمی‌دهد صف‌های طولانی در مودم/روتر شکل بگیرد و معمولاً باعث می‌شود تماس تصویری، بازی آنلاین و وب‌گردی حتی هم‌زمان با دانلود یا ارسال فایل، قابل‌تحمل بماند. در عمل، باید سقف دانلود و آپلود را کمی پایین‌تر از سرعت واقعی خط تنظیم کنید تا کنترل صف دست روتر باشد، نه دستگاه‌های بالادستی.


«تست درست» به‌جای «تست سرعت»: به تأخیرِ زیر بار نگاه کنید

برای فهمیدن کیفیت واقعی، فقط به عدد سرعت دانلود اکتفا نکنید. معیار مهم‌تر این است که تأخیر در حالت عادی چقدر است و وقتی اینترنت زیر بار قرار می‌گیرد (مثلاً هم‌زمان دانلود/آپلود فعال است) چقدر تغییر می‌کند. اگر هنگام شروع یک آپلود ساده، پینگ چند برابر می‌شود، احتمالاً با تورم بافر طرف هستید و SQM می‌تواند اثر فوری داشته باشد. این نوع سنجش نشان می‌دهد مشکل از کجاست: از وای‌فای، از روتر، یا از ازدحام شبکهٔ بیرونی.


DNS و دسترسی پایدار: کاهش تأخیرهای پنهان و خطاهای نامرئی

بخشی از کندی‌های اعصاب‌خردکن از DNS می‌آید؛ یعنی مرحله‌ای که آدرس سایت به IP تبدیل می‌شود. انتخاب DNS پایدار می‌تواند زمان باز شدن سایت‌ها را کمتر کند و خطاهای تصادفی را کاهش دهد، مخصوصاً وقتی برخی مسیرها ناپایدار هستند. همچنین در شرایط ایران، برای سرویس‌هایی که به‌دلیل تحریم‌ها یا محدودیت‌های دسترسی دچار خطا و تایم‌اوت می‌شوند، استفاده از DNSهای «ضدتحریم» مثل Shecan در بعضی سناریوها می‌تواند تعداد خطاهای اتصال را کم کند و تجربه را روان‌تر کند، بدون اینکه الزاماً سرعت خام را بالا ببرد.


مدیریت مصرف در ساعات شلوغی: اینترنت را «قابل‌پیش‌بینی» کنید

وقتی شبکه در ساعات اوج مصرف شلوغ است، بهترین راه برای بهتر شدن تجربه این است که بارهای سنگین را از مسیر استفادهٔ روزمره جدا کنید. زمان‌بندی آپدیت‌های سیستم‌عامل، بازی‌ها، لانچرها و بکاپ‌های ابری برای ساعات خلوت‌تر (شب یا صبح زود) معمولاً باعث می‌شود در زمان استفادهٔ اصلی، اینترنت پایدارتر بماند. در سرویس‌هایی که امکان انتخاب سرور منطقه‌ای دارند، انتخاب نزدیک‌ترین سرور یا آینه‌های محلی نیز می‌تواند تعداد پرش‌های بین‌المللی را کم کند و نوسان را کاهش دهد.


راهکار پشتیبان برای روزهای بد: مسیر دوم اینترنت

برای بسیاری از کاربران، «بهتر شدن اینترنت» یعنی قطع نشدن کار و زندگی. داشتن یک مسیر دوم مثل اینترنت موبایل (هات‌اسپات یا مودم 4G/5G) به‌عنوان پشتیبان، در زمان‌هایی که مسیرهای ISP دچار مشکل می‌شوند یا اختلال منطقه‌ای رخ می‌دهد، می‌تواند اتصال را دوباره قابل‌استفاده کند؛ حتی اگر سرعت آن در حد اینترنت اصلی نباشد.


محدودیت بیرونی: همه‌چیز با تنظیمات خانگی حل نمی‌شود

در برخی شرایط، افت کیفیت ناشی از عوامل کلان مثل محدودیت ظرفیت، ازدحام گسترده، اختلالات سراسری یا سیاست‌های کنترل و محدودسازی است. در این وضعیت‌ها، تنظیمات روتر و وای‌فای فقط می‌تواند «داخل خانه» را بهینه کند و جلوی بدتر شدن اضافی را بگیرد؛ اما نمی‌تواند کیفیت سرویس خارجی را برخلاف محدودیت‌های بیرونی به سطح ایده‌آل برساند. با این حال، همان بهینه‌سازی‌های خانگی—به‌ویژه کنترل تورم بافر و کاهش تداخل وای‌فای—در روزهای معمول هم اثر محسوس دارند و تجربه را پایدارتر و قابل‌اعتمادتر می‌کنند.


نظرات

هیچ نظری ثبت نشده است