AsiaTech logo

امنیت هوش مصنوعی از نگاه پالوالتو

نوشته شده توسطحسین سلمانی | ۶ دی ۱۴۰۴ | ۰۹:۲۴
Telegram IconX IconWhatsApp IconLinkedIn Icon
امنیت هوش مصنوعی از نگاه پالوالتو

امنیت هوش مصنوعی از نگاه پالوالتو: مسئلهٔ اصلی، زیرساخت ابری است

در حالی که بحث‌های عمومی دربارهٔ امنیت هوش مصنوعی اغلب روی «خودِ مدل» متمرکز می‌شود، پالوالتو نتورکس در تحلیل‌های اخیرش یک جمع‌بندی متفاوت ارائه می‌دهد: امنیت AI قبل از هر چیز به امنیت زیرساخت ابری گره خورده است. منظور این است که مسیرهای حمله، معمولاً از همان نقاطی شروع می‌شوند که سال‌هاست در فضای کلاد چالش‌زا هستند؛ نه از جادوی پیچیدهٔ شکستن مدل‌ها.


چرا «زیرساخت» مهم‌تر از «مدل» دیده می‌شود؟

پالوالتو می‌گوید بسیاری از رخدادهای امنیتی مرتبط با AI، در عمل ادامهٔ همان ریسک‌های کلاسیک کلاد هستند؛ مثل دسترسی‌های بیش‌ازحد، کلیدهای API، حساب‌های سرویس، و اتصال‌های باز بین سرویس‌ها. وقتی یک سیستم هوش مصنوعی به سرویس‌های مختلف وصل است و برای انجام کارها از API استفاده می‌کند، کوچک‌ترین ضعف در کنترل دسترسی یا مدیریت ارتباطات می‌تواند مسیر سوءاستفاده را باز کند؛ حتی اگر مدل از نظر تئوری امن باشد.


هویت و دسترسی: نقطهٔ شروع بسیاری از سناریوهای نفوذ

در این نگاه، «هویت» تبدیل به مرز امنیتی اصلی می‌شود. اگر نقش‌ها و دسترسی‌ها در IAM شُل تعریف شده باشند، مهاجم لازم نیست مستقیماً مدل را هدف بگیرد؛ کافی است یک اعتبارنامه لو برود یا یک دسترسی اضافی فعال باشد. نتیجه می‌تواند دسترسی غیرمجاز به داده‌ها، فراخوانی سرویس‌های حساس، یا اجرای عملیات با ظاهر کاملاً قانونی باشد؛ چون سیستم از نظر خودش کاربر یا سرویس را معتبر می‌بیند.


APIها و زنجیرهٔ اتصال سرویس‌ها: سطح حملهٔ واقعی AI

سیستم‌های مدرن AI معمولاً تنها نیستند؛ به پایگاه‌داده، ذخیره‌سازی ابری، ابزارهای جست‌وجو، سرویس‌های پیام‌رسانی، و ده‌ها اتصال دیگر وابسته‌اند. این وابستگی، API را به شاهراه حمله تبدیل می‌کند. هرچه اتصال‌ها بیشتر و پیچیده‌تر شود، مدیریت امنیتی آنها سخت‌تر می‌شود و احتمال خطا بالا می‌رود؛ به‌خصوص در سازمان‌هایی که تیم‌ها با سرعت زیاد فیچرهای AI را به محصول اضافه می‌کنند.


هوش مصنوعی عامل‌محور: وقتی «دستور» به «عمل» تبدیل می‌شود

پالوالتو روی یک نکتهٔ مهم دیگر هم تاکید می‌کند: در سیستم‌های عامل‌محور، هوش مصنوعی فقط پاسخ نمی‌دهد؛ اقدام انجام می‌دهد. یعنی می‌تواند بر اساس ورودی کاربر یا جریان داده‌ها، ابزارها را فراخوانی کند، درخواست API بفرستد، فایل بخواند یا بنویسد، و در زنجیرهٔ تصمیم‌گیری نقش عملیاتی داشته باشد. در چنین شرایطی اگر کنترل‌های زیرساختی و سطح دسترسی دقیق نباشد، سوءاستفاده می‌تواند به شکل «عملیات مجاز اما مخرب» رخ دهد.


SOC و یکپارچگی امنیت: مشکل فقط کشف حمله نیست، سرعت واکنش است

بخش دیگر پیام پالوالتو این است که امنیت کلاد و امنیت اپلیکیشن باید به شکل واقعی به SOC وصل شود؛ چون رخدادهای AI در همان لاگ‌ها، همان ترافیک‌ها، همان هویت‌ها و همان سرویس‌ها اتفاق می‌افتد. وقتی ابزارهای امنیتی پراکنده باشند و سیگنال‌ها جدا از هم جمع‌آوری شود، تیم امنیتی دیرتر متوجه زنجیرهٔ حمله می‌شود و واکنش کندتر خواهد بود؛ در حالی که معماری‌های ابری با سرعت بالا تغییر می‌کنند و فرصت خطا کوتاه است.


جمع‌بندی: امنیت AI بدون امنیت کلاد، شعار است

خلاصهٔ این دیدگاه روشن است: اگر سازمان‌ها می‌خواهند سیستم‌های AI را واقعاً امن کنند، باید همان‌قدر که روی مدل و داده حساس‌اند، روی پایه‌های کلاد هم سخت‌گیر باشند؛ از IAM و مدیریت کلیدها گرفته تا امنیت API، کنترل ارتباطات بین سرویس‌ها، و یکپارچگی مانیتورینگ و پاسخ‌گویی امنیتی. در نهایت، AI روی کلاد زندگی می‌کند و امنیتش هم به همان زمین وابسته است.

نظرات

هیچ نظری ثبت نشده است